Rolę Howarda Bale'a odrzucił Henry Fonda, który określił ją jako "zbyt histeryczną".
Do roli Diany Christensen brane były pod uwagę Jane Fonda, Jill Clayburgh, Marsha Mason, Diane Keaton, Candice Bergen.i Kay Lenz.
James Stewart odrzucił rolę w filmie ze względu na obecność wulgaryzmów w scenariuszu.
Faye Dunaway w swojej biografii wyznała, że zabiegała, aby to Robert Mitchum zagrał Maxa Schumachera. Kandydatem był także Glenn Ford.
W trakcie sceny mającej miejsce w biurze, można zauważyć, że zamknięte wcześniej drzwi były otwarte. Później jednak, gdy kobieta wychodzi z tego pomieszczenia, znów je otwiera.
Muzyka, którą słychać w filmie, pochodzi wyłącznie z reklam i programów telewizyjnych.
Pierwszy od czasu "Kto się boi Wirgini Woolf" film nagrodzony Oscarem dla najlepszej aktorki pierwszo- i drugo- planowej.
Film był kręcony w Nowym Jorku, w USA oraz w Toronto, w Kanadzie (w studiu CFTO-TV).
Słynne przemówienie z filmu znalazło się w całości w tytułowym utworze z płyty "Not for want of trying" brytyjskiego zespołu post rockowego Maybeshewill.
Okres zdjęciowy trwał od kwietnia do lipca 1976 roku.